Thuiskomst en terugblik

Inmiddels (31 augustus) weer terug in Hellevoetsluis. De kinderen hadden een spandoek met welkom thuis opgehangen en deoprit versiert met balonnen. Er was goed op het huis, inclusief poes,gepast. Zo de thuiskomst was oké.

Voor de statistieken, 16 april met de camper vertrokken en totaal meer dan 16.000 km gereden, 12 landen doorkruist, zo'n 12 grote steden bezocht, op 65 campings overnacht . De dagen na mijn laatste reisverslag zijn relatief rustig verlopen. Overdag rijden, camping zoeken en de volgende dag weer verder. Het weer onderweg was wisselvallig met flinke regenbuien en veel wind. Vanaf zo een beetje Oslo voornamelijk 4 baans autowegen, in Zweden vanaf de camping nog een prachtige zonsondergang vakbij Malmo gezien (zie foto, de laatste zonsondergang deze vakantie) in 1 dag door Denemarken (veel en harde wind wat op de grote en hoge bruggen goed merkbaar was), twee dagen in Duitsland met veel rijkswegen in onderhoud dus 4 banen gepropt in 2 banen (dus geconcentreerd rijden omdat er weinig uitwijkruimte is) en daarna in de drukte van Nederland. Het lijkt wel of de hectiek onevenredig toeneemt als je de grens oversteekt. Toch nog even de Duitse ANWB (Adac) nodig gehad omat ik zondagochtend met een lege voorband stond die ik met geen mogelijkheid los kreeg. Met vereende kracht is het uiteindelijk toch gelukt om de moeren los te krijgen zodat de reserveband gemonteerd kon worden en ik om een uur of drie toch nog kon gaan rijden. De laatste avond nog lekker uit eten geweest in het restaurant wat naast de camping stond en waar ik traditioneel schnitzel met gebakken aardappeltjes heb gegeten. Zowel de camping als het restaurant waren vrijwel leeg, dus Remie had er een concurrent bij.

Terugkijkend op de afgelopen 6 maanden heb ik de juiste keuze gemaakt door eerst een maand op Tenerife te verblijven en daarna met de camper door Europa te trekken. Het was een unieke ervaring die ik voor geen goud had willen missen. Het reizen met Hilde en Lina is erg goed gegaan en we willen ook zeker met elkaar verder gaan (6 maanden op zo'n manier met elkaar optrekken is de ultieme relatietest). Ik start 15 september met een cursus Noors omdat ik de basiskennis van het Noors toch wel gemist heb. Ik kan het wel redelijk verstaan maar het praten is toch erg lastig.( De voertaal met Hilde is Engels en met Lina een mengeling van Nederlands en Noors). Verder is het leven op 15 m2 erg overzichtelijk. Ondanks dat ik door middel van satelliettelevisie en internet redelijk op de hoogte was van het wereldnieuws staat het toch verder van je af dan dat je niet op vakantie bent. Het creëren van een thuis op elke locatie waar we verbleven ging ons vrij goed af. Hilde had soms wat meer behoefte aan een herkenbaar thuis dan ik. Voor mijzelf maakt het eigenlijk niet zoveel uit waar ik ben. Het vele reizen en veel zien heb ik zelf als erg plezierig ervaren. Het appelleert erg aan mijn zijn. Ontdekken, avonturieren, veel zien en veel ervaren. Kortom voor mij voor herhaling vatbaar. Ik hoop voor de vele lezers dat de verhalen, foto's en video's voldoende beeldend waren om een herkenning te geven van wat zich afspeelde in verre oorden. Ik moet zeggen dat ik gedurende de tijd de smaak van het schrijven steeds meer te pakken kreeg en ik het ook steeds leuker begon te vinden en dan te bedenken dat schrijven normaliter niet mijn favoriete bezigheid is. Dank aan de mensen die een reactie hebben geschreven. Het was leuk om de reacties te zien omdat dit ook aangaf dat één en ander gelezen en bekeken werd. De camper wordt volgende week gekeurd en gaat daarna de stalling in. Ik zie voorjaar 2010 wel wat ik met de camper verder ga doen. De camper heeft zich goed gehouden en de hele reis hebben we volbracht zonder al te veel strubbelingen, (even de acute opname van Hilde's moeder in het ziekenhuis waardoor Hilde en lina een week op en neer zijn gevlogen. Met de moeder van Hilde gaat inmiddels alles weer goed). Kortom ik voel me een gezegend en tevreden mens. Ik zeg maar zo: Tot ziens en toteen volgendavontuur!

Terugreis

Inmiddels is de terugreis alweer een aantal dagen aan de gang. Ik ben blij dat ik de route door Noorwegen heb genomen en niet de ‘snelste' route die door Zweden loopt. Het natuurschoon in Noorwegen is beduidend imposanter en afwisselender dan in Zweden. Afgelopen zaterdag uiteindelijk zo rondom 13.00 uit Tromso vertrokken. Hilde met Lina nog een stukje meegereisd om nog met z'n drieën een softijsje te eten op dezelfde plek waar we op de aankomstdag in Tromso ook geweest waren (zie foto van 31 juli). Daarna ik de afslag links en zij weer rechtsaf terug naar huis. Zo rondom 18.00 gestopt bij een camping die ik tegenkwam vlak boven Narvik. Voor het eerst sinds lange tijd weer gekookt (vindt Hilde leuker om te doen dan ik, laatste keer was zover ik kan herinneren in Innsbruck). De volgende dag volop regen wat leidt tot gladde wegen. Aangezien Noorwegen bijna enkel uit 2 baans wegen bestaat die erg bochtig zijn en veel op en neer gaan was het een inspannende dag met al dat water op de weg. In de loop van de middag de ferry genomen tussen Skanberget - Bognes (je kunt niet anders) en verder gereden via de E6 (Noordkaaproute). Aan het einde van de dag op basis van een bord langs de weg naar een camping gereden. Nu weet ik dat eind augustus het einde van het seizoen betekent maar om nu vrijwel helemaal alleen op een relatief grote camping te staan was nu ook niet helemaal gepland. Geen receptie open, wel een mededeling in onder andere het Engels, ga maar ergens staan en we komen wel naar u toe. Zo gezegd zo gedaan, elektriciteit aangesloten, pilsje uit de koelkast gepakt en gaan ontspannen. Zo rondom 20.30 (het was zondag) kwam er een auto de camping oprijden en dat was de beheerder cq eigenaar van de camping. Ik hem betaald en hem daarna ook niet meer gezien. 's Avonds in het donker toch maar even een rondje over de camping gelopen en gelukkig ergens achteraan brandde in een caravan ook licht. Ik was dus niet de enige op het terrein. Een beetje spooky was het wel. Vanochtend weer vertrokken met een stralende zon (het had tot laat in de nacht geregend) en op weg naar het Zuiden. Onderweg een paar keer gestopt vanwege mooie uitzichten. Zo rondom een uur of drie nog gestopt bij de passage van de poolcirkel enkel nu op de terugweg en in een ander land. In Zweden midden in het bos en hier op de hoogvlakte. Grote hoeveelheden op hoopjes gestapelde keitjes als nalatenschap van het bezoek van velen. Sommige met tekst, andere naamloos. Anderen hadden hun naam in keitjes uitgetekend. Op de foto's wordt het duidelijker. Na een aantal grote fjorden en baaien te hebben bereisd (ik zou niet weten hoe je het noemt als je een omtrekkende beweging langs een fjord of baai maakt) en een aantal tunnels te hebben doorkruist, de bekende routine, stoppen bij een bord camping waar ook een caravannetje op staat getekend en daar de nacht door brengen. Ik sta nu op een camping cg hutten terrein, tevens een soort conferentieoord waarvan het campinggedeelte al was gesloten. Uitzondering bevestigt de regel. Ik kon hier de nacht toch doorbrengen. Uiteraard tegen het gangbare tarief. Noren doen vrijwel niks voor niets. Je moet hier ook vrijwel overal extra betalen voor de douche. Zelfs de stempel die je kon laten stempelen op een kaart die je in het souvenirwinkeltje kon kopen bij de grens van de poolcirkel kostte 5 NOK. Maar het heeft wel iets speciaals als je helemaal alleen op het camper gedeelte (veredeld parkeerplaats) staat geparkeerd. Gelukkig vond ik wel een onbeveiligd netwerkje, dus mijn reisverslag is weer up to date. Morgen richting Trondheim om daar in de buurt te overnachten. Wederom tot weerziens of weerlezens!

Afscheid, tijdelijk, na 3 weken Tromso.

Ja, en dan is de dag van afscheid aangebroken. Het valt ons zwaar, het vooruitzicht om na 6 maanden samen weer alleen te zijn. Ons eerste weerzien zal, zoals het er nu naar uitziet, pas over een week of 7 a 8 zijn en dat is een lange tijd te gaan. Ik rijd vandaag richting Narvik. Wil via de Noord Kaap route naar het Zuiden rijden. Dit is niet de snelste weg (dat is door Zweden) maar wel een mooie route en het geeft me de gelegenheid om wat meer van Noorwegen te zien dan enkel Tromso en omgeving. Over een dag of 3 ben ik dan in de buurt van Stjordal en daar bekijk ik hoe ik verder ga rijden. Het ligt dan in de bedoeling om 31 augustus in Hellevoet aan te komen.

Hoe zijn de afgelopen 3 weken verlopen. Huiselijk met daar omheen kleine uitjes en diverse gebeurtenissen. We zouden nog een weekend met de camper weggaan maar Hilde werd vlak daarvoor ziek (flinke verkoudheid, dachten nog even aan de Mexicaanse griep en dan zou ik natuurlijk niet kunnen reizen .... ;-)) dus besloten om niet te gaan. Wat hebben we zoal gedaan. We hebben lekker gebarbequed bij Fia, een vriendin van Hilde (zie foto) op de veranda met prachtig uitzicht op de baai. Een verjaardag gevierd, pannekoeken met zelfgeplukte bessen bij een andere vriendin gegeten. Ice Age 3 in het Noors in de bioscoop gezien (erg leuk). Lekker uit eten geweest. Marsvins (cavia's) gekocht bij de plaatselijke kinderboerderij 50 km van Tromso vandaan (Sommeroy) omdat de dierenwinkel enkel 'bijna volwassen' exemplaren in de verkoop had. De keuze is gevallen op 2 jonge dames (een maand of 4 oud) en gedoopt met de namen Pipi (de borstelharige) en Lotta (de gladharige). Beiden van dezelfde vader maar met een andere moeder. Tja dat krijg je in zo'n open en vrije omgeving als op de kinderboerderij ....... Verder was afgelopen donderdag voor Lina haar eerste schooldag aangebroken. (kinderen gaan in Noorwegen pas naar school in het jaar dat ze 6 worden). Een officiele gebeurtenis met welkom op het schoolplein waar elk kind apart wordt opgeroepen en een handje krijgt van de rector en hun vaste leerkracht. 's Avonds een klein feestje met directe familie en natuurlijk (aardbeien)taart. Noren zijn creatief in het vinden van argumenten of gelegenheden om taart of iets anders te kunnen eten! En natuurlijk gevist. Ik had van een kennis van Hilde visspullen geleend. Op internet een beetje gelezen op wat voor manier er hier gevist wordt en wij op pad. Drie kwartier rijden om naar een mooi, lokaal bekend staande, visplek te rijden. (Met al die baaien en fjorden moet je overal omheen rijden en dat kost veel reistijd). De eerste keer was ik snel klaar. Het kunstaas bleef keurig drie keer achter elkaar in het wier vastzitten en toen waren de warteltjes op (voor de niet vissers onder de lezers, dit heb je nodig om het kunstaas aan de draad vast te maken). Dus zonder succes weer terug. Op de terugweg nog een plaatselijk monument bekeken (ook voor Hilde de eerste keer), tekeningen op rotsen zo' 6.000 tot 10.000 jaar oud. Kun je nagaan, wij duizenden kilometers gereden om in Zweden rotstekeningen te kunnen aanschouwen blijken ze zo'n 20 km van tromso ook te bestaan .... ;-). Weer even terug naar het vissen. Wij afgelopen maandag nog een poging gedaan, dus weer een ritje richting de bekende visplek, en ik bleek goed 'haill' te hebben want ik ving in een korte tijd 6 sei (=koolvis, een soort kabeljauw). Bij 2 heb ik het tijdelijke voor het eeuwige bewerkstelligd en de andere 4 zijn weer teruggezet (waren 25 cm wat toch wat te klein was). Kreeg nog te maken met van lachstuipende, dubbelknikkende Hilde door bij het schoonmaken in al mijn naiviteit te zeggen dat ik het toch wel sneu vond voor de kleine visjes die in de buik van de vis zaten, denkende dat dit wel eens een levendbarende vis zou kunnen zijn. Na weer enigszins bijgekomen te zijn vertelde Hilde dat de kleine visjes geen jong waren maar als voedsel gediend hadden. (Inmiddels gaat deze anecdote al in Tromso rond op feestjes en partijtjes .........) Iedere visser in Noord Noorwegen wil graag goed 'haill' hebben want dat levert veel vis op. Ik ga dit niet in mijn reisverslag uitleggen maar met wat googlen vind je de betekenis van dit woord. Een tipje van de sluier, als je dit vertelt aan een Noor (met name 1 uit Noord Noorwegen) krijg je een brede glimlach en een knipoog, zowel van de visser of zijn of haar partner (vrouwen vissen hier even vanzelfsprekend als mannen). 's Avonds heeft Hilde de vis gekookt (iets te weinig vet op de vis om in de oven te bereiden) en ik heb de vis heerlijk met een botersausje verorbert. Voelde me een beetje zoals de survival mensen die ik de afgelopen weken op discovery channel had gezien. Kortom een leuke ervaring. Dit is zo'n beetje de opsomming van gebeurtenissen de afgelopen weken. Vandaag ga ik dus reizen. Indien ik ergens op de camping internet heb zal ik mijn reisverlag actualiseren anders pas bij thuiskomst. Voor een ieder goede weken toegewenst!

Nikki jarig, laatste stukje Zweden en Tromso

Inmiddels is het zondag 2 augustus. Elk jaar is 2 augustus een belangrijke dag omdat Nikki, mijn dochter, dan jarig is. Zij heeft vandaag de mooie leeftijd van 19 jaar bereikt, net iets over de grens van volwassenheid.

In mijn verslag van de 25e meldde ik al dat we enigszins versneld naar Tromso zouden reizen omdat met name Hilde last kreeg van heimwee naar een vaste plek. Niet zo vreemd als je bedenkt dat we de afgelopen maanden gemiddeld zo'n 2 nachten op 1 plek verbleven. Een beetje het ritme van aankomen aan het einde van de middag, de volgende dag dingen in de buurt doen of bezichtigen en dan de dag erna weer verder trekken.

Inmiddels zijn we sinds afgelopen vrijdag dus in Tromso waar het trouwens geweldig weer is. Ruim boven de 20 graden, onbewolkte lucht en niet te vergeten, om middennacht nog flink licht. De zon is dan weliswaar al achter de horizon verdwenen maar geeft nog voldoende licht om makkelijk een boek te kunnen lezen. Op de weg naar Tromso, hadden we nog een klein ongelukje, een grote ster in de voorruit die ik mocht 'ontvangen' van een te hard tegemoetkomende truck op een weg van 20 km lengte met enkel grint (als ondergond bedoeld om later nog te asfalteren, vermoed ik zo). Gelukkig geen steen door mijn radiator of een volledig gebroken voorruit maar dat er iets fout zou gaan was bijna te voorspellen op de weg (de enige toegankelijke) waarop we reden.

Sinds 25 juli hebben we trouwens goed weer gehad. Veel natuurschoon onderweg, met de camper op campings aan het water gestaan, foto's gemaakt bij het overschrijden van de poolcirkel en niet te vergeten eindelijk een dag waarbij we zes rendieren in het wild hebben gezien. De eerste was spannend, de tweede stond mooi stil langs de weg voor het maken van een foto, de derde was sneller dan zijn schaduw (enkel mannetjes gezien), de vierde stond bijna in de camper maar besloot wijselijk om toch maar om te keren voordat hij ondanks mijn ingezette noodstop te intiem met onze camper zou worden, nummer vijf en zes waren routine. Nu nog een 'elg' (eland) maar Hilde vertelde mij dat zelfs in deze contreien er mensen zijn die nog nooit een 'elg' in het wild hebben gezien, dus de kans is uiterst miniem. Als compensatie maar een muziekdoosje gekocht wat elg-geluid produceert als je het omkeert (als je er een ander etiket opplakt kan het ook zo doorgaan voor het geluid van een schaap of geit of iets dergelijks maar dit terzijde). Trouwens nog wel wilde hazen gezien op mijn wandeling op de berghelling die, op afstand, mij keurig inspecteerden tot het moment dat ik op zo'n meter of drie binnen hun territorium verscheen waarna zij, zoals hazen gewend zijn, het hazenpad kozen. Vlak voor de Noorse grens nog bij een soort groothandel vlees ingeslagen (eland, ree en rendiervlees).

De verdere planning is nog wat mistig. We willen nog wel de weekenden met de camper weg. Misschien dat ik er nog een paar dagen zelf op uit trek (ik wil eigenlijk de noordkaap route doen, 600 km om er te komen) en tot slot moet de camper inclusief mijzelf ook weer terug naar Hellevoetsluis (op z'n snelst volgens de tomtom 3100 km in 33 uur met een gewone auto te rijden, ik doe er dus laner over). Dit weekend is het meest besteed aan de camper leegmaken, veel kleding, handdoeken en beddegoed wassen (wasmachines op campings zijn over het algemeen niet van dien kwaliteit dat iets echt schoon wordt) spullen opruimen en in een wat meer huiselijk ritme komen en natuurlijk genieten van het prachtige weer. Vandaag de camper gestald bij de moeder van Hilde (heeft veel ruimte) en daar de door Hilde's broer Yngve, gedroogde stokvis gegeten.

Zweden is mij qua landschap, bezienswaardigheden en cultuur wat tegengevallen, Het is erg veel hetzelfde (al vind ik de schuurrommelmarkten 'loppis' wel een leuk fenomeen). In die zin vind ik Noorwegen stukken mooier. Hoe nu verder is ook zo'n item wat regelmatig onderwerp van gesprek is en hier zijn we ook nog niet uit. Mede omdat Zweden ons tegengevallen is en we hier niet het gevoel van 'thuiskomen' hebben ervaren. Kortom we zijn nog zoekende! Het reisverslag zal vanaf nu een wat meer ad hoc karakter krijgen. Dit omdat de reisbeweging momenteel een stilstaande is. Voor een ieder liefs en groetjes.

Verjaardag, Stockhol, Zweedse ervaringen en Lina die leert fietsen

Het is alweer een tijdje geleden dat we in de buurt waren van een mogelijkheid om online te gaan dus ook geen reisverslag. Laat ik beginnen met een dankwoord voor de lieve sms'jes en mailtjes die ik kreeg in verband met mijn verjaardag. Mijn verjaardag hebben we onder de brug in Stockholm gevierd alwaar er een speciale campercamping was gestationeerd. Dat betekent een camper, 2 meter ruimte en dan een andere camper, kortom een beetje als sardientjes in een blikje maar het mocht de pret niet drukken. Hilde had de camper versierd met slingers en 's avonds een lekker biefstukje en een lekker glas wijn. We zijn 2 dagen in Stockholm geweest. Een dag shoppen en een dag rondkijken. In de ranglijst van mooie steden zeker een top 3 notering. Veel gezien, veel gewandeld en veel gedaan onder andere een rondvaart rond de eilanden waar Stockholm op gebouwd is en een soort van koninklijke fanfare met ceremonieel gedoe bewonderd die als doel had de afwisseling van de wacht te ondersteunen. Lina met haar ervaring van Tenerife in Stockholm in de springelastieken en vanaf het begin durfde ze al flink hoog. Blijft leuk om te zien hoe hard ze groeit in haar doen en laten. Naast de camping een klein parkje en daar speelde 's avonds een kwartet jazznummers, lekker op een stoeltje en genieten maar. Ook hier weer vanaf de brug een prachtige zonsondegang. Het was onze laatste grote stad van deze vakantie. Daarna richting Karlstad gereden. Nu had ik ergens gelezen dat Zweden het tweede houtproducerende land ter wereld is (na Canada). Inmiddels kan ik dat met zekerheid beamen. Ik heb nog nooit zoveel bomen gezien, kilometer na kilometer, zo af en toe onderbroken door een meer(tje) en een een hoopje rotsblokken cq keien. Een enkele keer zie je opeens een huis of een kerkje met een paar huizen er om heen. Voor de rest enkel weidsheid. Er is wel civilisatie omdat er met regelmaat een bord is te zien dat er een Mc Donald is op '.... minutter' rijden. (Hilde heeft de aanwezigheid van een Mc Donald als norm ingesteld ter aanduiding van aan geciviliseerd gebied). Verder geven de vele brievenbussen langs de weg toch de indruk dat er in de bossen bevolking leeft evenals de aanwezigheid van houten bushokjes op plaatsen waar ik, als logisch denkende sterveling, toch zeker geen stop voor een bus zou plannen omdat er in de verste verte geen bewoning te zien is maar ja ik ben dan ook geen Zweed. Kort samengevat; veel ruimte, veel bomen, veel water (soms een meer ter grootte van half Nederland), veel stenen (glad of rotsachtig) en dat alles in een een wat golvend landschap. Een beetje saai dus. Als je een Zweed te spreken krijgt, wat het best lukt op de camping want anders zijn er niet zoveel te vinden, is hij vriendelijk en behulpzaam en trots op zijn Zweed zijn. Dat laatste is weer te merken aan de grote hoeveelheid Zweedse vlaggetjes die je op bijvoorbeeld de caravans ziet. Even terug naar onze reisroute. We zijn iets voorbij Karlstad gereden, richting Saffle en hebben daar op een camping aan het Vanern meer gestaan. Aangezien het weer in Zweden erg afwissend is met de nadruk op regen hebben we de volgende dag na een half uurtje zwoegen om de camper weer uit te graven (deze had zich middels voorwielaangedreven krachten diep ingegraven in de blubber) een wat hogere cq drogere plek op de camping gekozen. Het was redelijk droog, niet zo warm maar voor Lina reden om te willen gaan zwemmen en ja een spartaanse opvoeding is ook in Noorwegen niet ongewoon, dus Hilde in dikke kleding aan de kant en Lina in bikini in het water. Op deze camping trouwens een identieke andere camper tegengekomen uit Zwitserland. Uiteraard gesproken met de eigenaar van dit moois en hem ook even op de valreep gevraagd hoe de koelkast op gas te zetten is. Ik weet nu hoe het werkt moet enkel nog een nieuw schakelaartje, die bij mij dus kapot is, zien te bemachtigen. Na een drietal nachten in Saffle doorgebracht te hebben, wij weer op weg naar een camping in de buurt van slot Lacko (een groot slot aan de Zuidpunt van het Vanern meer). Onder weg gestopt in Tanum (Vitlycke) en de beroemde hallristningar (rotstekeningen) bezichtigd met daarbij ook een paar graven (een hoop keien boven op een heuvel). De rotstekeningen (ingehakt) zijn zo'n 3000 jaar oud en tegenwoordig rood ingekleurd om beter herkend te kunnen worden. Prehistorisch gezien, een van de belangrijkste vondsten van Zweden. De camping bij het slot was vol dus wij in de buurt een andere camping gevonden. Pittoresk kan je wel zeggen. De plaatselijke voetbalclub (zowel dames als herenvoetbal) had een stuk parkeerterrein geschikt gemaakt met electriciteitspalen en een servicehuis gebouwd met toiletten en douches. Voor 180 kronen kan je dan een nacht staan en zij verdienen wat geld voor reparaties, activiteiten en dergelijke. Aan creativiteit ontbreekt het de Zweden niet. 's Avonds nog een hert gezien die keurig via het voetbalveld van het ene bos naar het ander bos, overstak. Voor het eerst sinds het begin van onze trip was Lina weer geinteresseerd in haar fietsje met zijwieltjes. (Ik heb dat fietsje wat verwenst omdat het een grote sta in de weg was in de camper en elke keer in en uitgeladen moest worden en het dus tot een paar dagen geleden een totaal zinloos meegenomen item leek te zijn). Ze zag dat vrijwel al haar leeftijdsgenootjes die fietsten, dat zonder zijwieltjes deden en dat is haar eer te na om dat dan ook niet te kunnen. Dus vanaf de 21e aan het oefenen met wieltjes en vrijdagavond 24 juli konden ze eraf en fietst Lina zelfstandig. Zij apentrots natuurlijk! Ook bijzonder was donderdagochtend toen zij, met succes, op haar fietsje (toen nog met zijwieltjes) helemaal alleen 's ochtends broodjes ging kopen bij de receptie.

Tussendoor nog een nachtje op een camping gestaan (op weg ernaar toe nog een hert gezien die voor onze camper de weg overstak) waar we in de wolken stonden (pak weg op een hoogte van tussen de 200 en 300 meter) waar ook regen uit kwam en ik mijn eerste kleine ongelukje had, door met het achteruit steken, de verlengde spiegel van een auto met caravan, eraf te rijden. Soms werkt de achteruitrijcamera van de camper niet geheel naar tevredenheid en hoor ik Hilde niet die luid stop bleek te hebben geroepen. Met 500 Zweedse kronen en een handschudden werd dit probleem naar ieders tevredenheid opgelost. Nu dus op een camping niet ver van Gavle vandaan waar we vrijdagavond ook een stukje culturele opvoeding hebben genoten doordat de campingbewoners (kleine camping) hun jaarlijkse avond hadden georganiseerd met de aanwezigheid van een keyboard spelende Zweed en zijzelf zingend als ondersteuning van deze man (of andersom natuurlijk). Wel een wat hoog hooiland,mooiland gehalte maar wel reuze gezellig. Meezingen blijkt een Zweeds folkloren te zijn wat veel voorkomt, dus we hebben nu wat songteksten en oefenen maar. Voor Hilde geen probleem, haar Noors (met Tromso accent) is voor de Zweden hier zo goed dat ze regelmatig complimentjes krijgt over haar kennis van het Zweeds. Verder heel erg Zweeds zijn de vele muggen. Iets teveel van het goede!

Zo langzamerhand rijden we naar het Noorden (Tromso nog 1600 km). Voor Hilde duurt de vakantie inmiddels lang genoeg en heeft ze behoefte aan een wat vastere plaats en plek. (ikzelf gedij goed op de structuur van reizen, veel zien, ergens een paar dagen staan en dan weer verder, zou dit wel jaren zo kunnen doen). Lina vermaakt zich goed en heeft zich goed aangepast aan onze manier van reizen.

Na een paar huishoudelijke puntjes. We hebben inmiddels de 11.000 km grens overschreden. Wes, succes met eerste opdracht (inlevering OV kaart niet vergeten?). Kit, had je de canal digitaal kaart nog opgestuurd? Voor de vakantiegangers. Geniet en doe dat zo volledig mogelijk! Mijn planning is om maandag 7 september weer te beginnen (met gepaste tegenzin). Een paar dagen later dan gepland maar dat komt door de Oslo trip (bruiloft vriendin van Hilde) waar ik 30 augustus vandaan vertrek en ik een dag of 3 nodig heb om weer thuis te komen. Liefs en tot het volgend schrijven.

Kalmar en Vimmerby

We hebben een paar dagen Kalmar bezocht. Eigenlijk niet zoveel bijzonders, Een redelijk stil plaatsje op de stoet van voetbalsupporters na dan die zoals het er naar uitzag de belangrijkste wedstrijd uit hun gehele bestaan moesten supporteren. Minstens 3 politieagenten stonden strategisch opgesteld op het kruispunt van twee pleintjes waar ook de plaatselijke kroegen waren gestationeerd. Veiligheid voor alles zullen we maar denken. Voor de zekerheid toch onze twee fietsen strategisch wat verder van de stoet gestald. Je weet maar nooit waar een dronken Zweed, na een denderend verlies van zijn geliefde club toe in staat is. 's Avonds op de camping nog een egel gezien (voor Hilde de eerste keer dat ze deze nachtdieren live zag) en natuurlijk gefotografeerd en dat was dan Kalmar. Daarna richting outletcenter en wat spullen gekocht en toen op weg naar Vimmerby.Waarom Vimmerby zul je je afvragen. Voor de bibliofielen onder ons natuurlijk een eitje want hier is Astrid Lindgren geboren en zij heeft een deel van haar jeugd in Vimmerby (uitgesproken als Wimmerby) doorgebracht. Voor wie er nog steeds donkerte gloort achter de horizon zal ik de verlossende naam noemen. Pippi Långstrump of Pippi Langkous voor de ongeletterden onder ons. Astrid schreef de boeken en heeft onder haar supervisie een park opgezet wat Astrid Lindgrens Va(met puntjes)rld heet. Een leuk park voor kinderen tot een leeftijd van een jaar of 8 a 10. Veel optredens nagespeeld uit de verschillende verhalen en de hierop gebaseerde films. Zo'n beetje heel Zweden had zijn kroost de afgelopen 2 dagen onder gebracht in het park, het was dus, op zijn zachts gezegd, een beetje druk maar lopen over de hoofdjes van deze leeftijdsgroep had wel iets exotisch ....... Hilde vermaakte zich ook goed, enig jeugdsentiment was haar niet vreemd. Heeft alle boeken als kind gelezen, (en waarschijnlijk ook aan haar voorgelezen), en leest nu de Pippi verhalen aan Lina voor, vandaar. Ik heb inmiddels wel ontdekt wat de favoriete bezigheid is van de gemiddelde Zweedse (zeg maar Scandinavische) man en dat is bbq'en. Waar je ook bent, het is er. Op de camping, in het park (zie foto), langs de weg en dan met name worstjes. Ik moet wel zeggen dat ze er goed in zijn, je hebt er weinig last van op de geur van de aanmaakbrandstof na dan. Deze ruik je soms over de hele camping. Het is ook een kindvriendelijk land, ook goed te merken op de het park. Vrijwel alle wc's met twee toiletpotten. Een grote en een kleine, gezellig toch!

Het weer is wisselvallig. Overdag vrijwel geheel droog, een graadje of 22 en een licht briesje en veel bewolking. 's Avonds regen en daarna zon wat soms een mooie regenboog oplevert (zie foto). We hebben gefietst vanaf de camping naar het park stevig opwaarts. Vandaag heb ik Lina op het zitje achterop genomen (tot op heden wilde ze dat niet). Een conditietraining van een half uur is niets vergeleken bij het fietsen in deze contreien.

Morgen vier ik mijn 48e verjaardag en trekken we overdag naar Stockholm om de 16e Stockholm te bezichtigen. Daarna richting westen, richting Karlstad. Liefs en tot schrijvens.

Kopenhagen, de brug over .... en dan Zweden!

Na legoland hebben we weer het nodige gezien en beleefd. Laat ik eerst beginnen om te vertellen dat het met Hilde's moeder naar omstandigheden goed gaat. Ze is aan de beterende hand en men is druk bezig haar goed in te stellen op nieuwe medicatie.

Na legoland zijn we zaterdag doorgereisd naar een camping vlakbij Kopenhagen (de oudste camping van Denemarken, uit 1926). Was ook wel te merken. Ze waren druk bezig om het oude servicegebouw te renoveren en hadden ter vervanging een trailer met welgeteld 3 douches geplaatst waar de hele camping gebruik van kon maken en dan te bedenken dat het hoogseizoen (vakanties enzo) net was begonnen. Rijen voor de cabines, nog net niet met nummertjes trekken, maar het scheelde niet veel. Voordeel is wel dat je nog eens een praatje maakt met die of gene ter volmaking van anders zinloze tijdsbesteding of je moet wachten om te kunnen douchen ook een vakantiegevoel vinden hebben.

De dag daarna (zondag) rustig aan gedaan. Ik ben met de fiets de buurt gaan verkennen (hoe kom je bij het station, waar is het strand e.d.). Beiden gevonden, het was niet echt warm en er is in Denemarken ruimte genoeg dus verlaten stranden (zie foto). Traditiegetrouw als ik ben ...... heb ik maar eens genuffeld in het aanbod van lokaal huisvuil wat volledig uitgesorteerd langs de wegen stond uitgestald om, neem ik aan, in de avond of de volgende dag naar de vuilstortplaats te worden getransporteerd. Voor Lina een ponyhuis (waar zo een beetje haar hele petshop verzameling in verstopt kan worden) en een half kasteeltje meegenomen. Met beiden heeft ze de dag zelf en de dagen erna langdurig gespeeld (zie ook foto). Voelde me wel een beetje beschaamd maar ja, je bent op vakantie en je wilt weer iets anders in de camperen anders wordt het toch maar weggegooid en nu had het een goede bestemming gekregen.

Maandag naar Kopenhagen en Freek, voor het gevalje dit leest, wanneer je start met je Nima C, vraag dan of je een opdracht in Kopenhagen mag gaan doen want marketing-technisch gezien spant Kopenhagen wel de kroon om met een meerminetje van amper 3 turven hoog een symbool tecreëren waar zo ongeveer de halve wereld op af komt. Ik dus ook (zie foto). Verder wel een mooi centrum meteen bekende brug over het water (afgekeken van Venetie?) waarlangs vele authentieke huisjes staan met daarvoor even zoveel terrasjes. Natuurlijk de overbekende kerken. Voor het eerst een totaal ronde kerk van binnen en van buiten gezien. Verder een zeer dynamischsculptuur vanrennende ossenmet een mennererachter, geschonken door de Karlsbergfoundation (biermerk) aan Kopenhagen. Ook alweer zo'n fraai stukje marketing. En natuurlijk de bekende views van een grote stad, fietsende taxi's, rijdende of vaststaande uitstallingen van ijs, kitch en eten, veel toeristen met een kaartof een fototoestel in de hand en oude statische of half vervallen gebouwen. Ook de commercie was actief ingesprongen op het overlijden van de, zoals ik bij de herdenking hoorde, grootste entertainer aller tijden. Werkgelenheid ook hier door grote mannen die een bord omhoog staken om onschuldige toeristen te lokken voor eten of anderszins (zie foto). Tot sloteen groepje protesterende mensen die meer rechten wilden voor vluchtelingen met psychiatrische achtergrond die langdurig zouden zijn vastgebonden zonder dat hier reden voor zou zijn ....... het is waarschijnlijk maar net vanuit welk perspectief je dit bekijkt.

Na Kopenhagen zijn we na een stukje tunnel de tweede brug overgereden (de duurste stukje tolweg tot op heden, 75 eurootjes voor 20 km) en vanaf de helft van de brug zaten we dus in Zweden. Voelde me meteen al een beetje thuis .............. Gereden naar een camping in de buurt van Ystad. De eerste camping was totaal vol (en we waren nog wel zo vroeg). Daarna gereden naar de eerste camping waarvan we een bordje konden vinden. Dit bleek een camping te zijn naast een conferentieoord waar cursussen werden gegeven voor schieten en voor het worden van een bodyguard. Wij waren de enige camper en de enige tijdelijke verblijver (mogelijk dat men alle overige gasten als oefenmateriaal had gebruikt?), dus geen rijen voor de enigszins primitieve doch warmwatergevende douche waar het water geruimetijd nodig had omin het afvoerputje weg te stromen. Prachtig landschap en een mooie zonsondergang. De volgende dag het stadje Ystad bezocht. Mooi authentiek plaatsje die als veelvoorkomende achtergrond voor commisaris Kurt Wallander (geschreven door Henning Namkell en vertaald in 36 talen) heeft gediend. Hilde had de nodige boeken van hem gelezen en wilde het graag zien (ik nog niet maar wie weet heb ik als ik in Zweden woon ............. tijd genoeg ..........:-) Hilde ook nog naar de kapper. Het werd na 4 maanden toch wel tijd en daarna richting oostkust. We zitten nu nabij Bromølla. Ook hier weer een prachtig uitzicht met ondergaande zonmaar nu over het water en een eekhoorn gezien die naast onze camper rustig een boom inklom. Morgen gaan we richting Kalmar.

Nog even een paar huishoudelijke mededelingen. Lidy en Jan, bedankt voor jullie verjaardagskadootje (jullie dachten vast, beter te vroeg dan te laat).Timo gefeliciteerd met je overgaan naar groep 4 en het behalen van je diploma A. Tayfun, jij met het overgaan naar groep 3 (ik heb voor jullie beiden al een mooi souveniertje uit legoland). Yasmin mooi dat je gaat starten in groep 1. Kitty, nu je stage nog en dan ben je klaar. Nikki, Cindy en Wes, geniet van jullie vakantie (is die al begonnen?) en Nikki, succes met je vakantiewerk! Kees, ik wordt ook blij van het zien van zo'n vrolijke achtergrond. Monique, ik kom je ook overal tegen (zie foto)Steven, dat wordt volgens mij een langdurig aftellen maar ik wens je sterkte ......... Claudia, geniet lekker van je aanstaande vakantie. Renate, geef Pias een dikke knuffel en zolang het goed voelt is het altijd oke.

Tot zover weer. Groetjes en liefs.

Praag, Berlijn (Berlijn Zoo), Billund (Legoland) en Blik op Werk keurmerk (Hoera)

Inmiddels weer een camping met internet (Wifi) dus weer een update. Ik weet het was even stil maar ik ben jullie niet vergeten.

Afgelopen dondedag (een week geleden) naar Praag gereden. Wisselend weer, soms wat zonnig dan weer regen en onweer. Nergens op een afstand van 550 km een strakke blauwe lucht. Op de grens een vignet gekocht en wat geld gewisseld. Het was rustig maar je kon bij zo'n 20 cabines geld wisselen, blijkbaar goede handel! 's Avonds Hilde en Lina weer in mijn armen. Zij hadden een lange dag achter de rug, met een tussenstop van zo'n 8 uur op een plek waar niets te beleven viel.

De volgende dag met de metro naar Praag. Ik met zeggen een van de mooiste grote steden tot nu toe (het centrum wel te verstaan). Veel oude grandeur en soms achter in een steegje nog wat communistische bouwwerken te zien. Een mooie cathedraal bij het paleis en over het algemeen zeer prijsvriendeljk (biertje 50cc voor 1 euro en nog wat). Lekker gegeten (gegrilde vis en pasta) Besloten er nog een dag aan vast te plakken. Hilde en Lina shoppen (zomerkleding in de uiterkoop) en ik verder de stad verkennen. Beide dagen vrijwel de hele dag droog en de momenten van regen en onweer waren we overdekt.

Ook een steen voor het goede doel geadopteerd. Prive organisatie die geld bij elkaar sprokkelt voor het opzetten van voorzieningen waar mensen met een verstandelijke beperking kunnen wonen en werken, zowel support living (zelfstandig met wat ondersteuning) als groepsgewijs. Een tijdje met een vrijwilligster gesproken. Het rijk financiert nog niet voldoende, vandaar. Een idee voor een uitwisseling?

Zondag op weg naar Berlijn, via Praag waar we doorheen moesten reizen om de goede weg naar Berlijn te vinden (we kiezen wel vaker om op een zondag naar een grote stad te rijden gezien verkeersdrukte enzo) en daar op een rustige camping voor een paar dagen gestaan. Ook hier weer met een bus en via tram (S bahn) naar het centrum van Berlijn (maandag). Ik moet zeggen dat we aardig handigheid krijgen in het reizen met openbaar vervoer in en naar grote steden toe. Er zit wel een bepaalde logica en structuur in de opzet van vervoersomgevingen. En met de camper naar het centrum van een grote stad toe rijden is ok niet echt handig. Veel gelopen en gezien (zie foto's). Je voelt ondanks de vele vernieuwde bouw toch nog wel de raarte van de historie na de 2e wereldoorlog van Berlijn. Speciaal voor Nikki (mijn dochter) een mooi souveniertje gekocht. In de tijd dat zij gmaakt en geboren werd, speelde naast de Golfoorlog ook de val van de muur en het samenvoegen van Oost en West Duitsland. Voor mij een symbool dat een democratie ten aller tijde wint van elke andere soort van machtsverhouding.

Dinsdag naar Belijn Zoo. In de metro wisten we eigenlijk niet zo goed welke halte we moesten nemen. De namen van de haltes riepen enkel vragen op (drie haltes met een verwijzing naar dierentuin). Wij aan een stel ' stoere' knullen (een jaar of 16 a 17 oud, schat ik zo) in ons steenkolen duits gevraagd naar de halte van de Zoo. Zij antwoorden vriendelijk dat ze ook die kant op gingen en dat we hen maar moesten volgen. Ondertussen waren ze met elkaar in gesprek over allerlij zaken die, zover ik begreep, niet geheel het daglicht konden verdragen. Eentje speelde de hele tijd met een grote sleutelbos met sleutels van vele automerken en deed daar stoer over. De ander vertelde dat hij bezig was met de verkoop van 4 auto's. Aan de andere kant had het gesprek ook wel iets kinderlijks omdat de ene knul aan de andere knul uitlegde dat als je auto ging rijden je op tijd de koppeling moet loslaten terwijl je het gaspedaal intrapt. Het getuigde in ieder geval niet van veel praktijk ervaring in het auto rijden. Na een tiental minuten geluisterd te hebben (we zaten tegenover hen) stonden ze op, vertelde ons dat we de volgende halte uit moesten stappen (wat ook helemaal klopte) en stapten uit de metro. Ik ben voor mijzelf tot de conclusie gekomen dat de ene knul spontaan autosleutels 'vindt' en dat de andere toch iets meer in de duistere kant van Berlijn verblijft dan gezond is voor een knul op die leeftijd. Maar uiterst vriendelijk naar ons toe. Ook een stukje werkgelegenheid zullen we maar zeggen.

De Berlijn Zoo is de dierentuin met het grootst aantal verschillende dieren in Europa (na Innsbruck die het hoogst gelegen was, weer een uiterste). Het is ruim opgezet met enkele mooi biotopen vooral de nijlpaarden verblijf is mooi (zie foto). En natuurlijk ' knut' de ijsbeer gezien. Over het algemeen vind ik Blijdorp mooier maar het was zeker een leuker ervaring. Woensdag richting de Deense grens gereden. Met in het vooruitzicht dat de prijzen aanzienlijk hoger zijn in de Scandinavische landen hebben we in Duitsland nog uitgebreid boodschappen gedaan, vooral wijn. Overnacht op een camping waar ook veel Hollanders (vooral Hagenezen) waren wat goed te horen was en de volgende dag (gisteren) naar Billund (Legoland) gereden. Wij met onze ANWB pasje een tweedaagsticket voor de prijs van 1 dag gekocht en alvast Legoland verkent. Is een erg leuk familiepark met veel attracties. Ik ben er ruim 20 jaar gelden ook al eens in Legoland geweest maar het is toch erg verandert. Het lijkt een beetje op de Efteling in het klein. Vandaag nog een dagje Legoland en dan morgen richting Kopenhagen. De Deense Kroon is erg omgunstig voor de euro (1 op 7) dus twee nachtjes meer dan 80 euro en tickets over 100 euro. Lunchpakketjes maar meegenomen vandaag. Tja, soms is het toch wel een beetje rekenen om goed uit te komen.

Even nog een kort 'Hoera' voor Claudia, Freek, Ilse, Ineke en het team van support werken. De auditter voor het Blik op Werk keurmerk geeft een positief advies voor de verlenging van het keurmerk.

Tot slot nog een leuke constatering.Vanaf het moment dat Hilde en Lina weer terug waren werd het ook goed weer. De temperaturen steeds ruim boven de 20 a 25 graden, af en toe 's avonds een klein regenbuitje maar voor de rest stralend.

Tot zover, zijn jullie weer een beetje op de hoogte.