ruudenhilde.reismee.nl

Nikki jarig, laatste stukje Zweden en Tromso

Inmiddels is het zondag 2 augustus. Elk jaar is 2 augustus een belangrijke dag omdat Nikki, mijn dochter, dan jarig is. Zij heeft vandaag de mooie leeftijd van 19 jaar bereikt, net iets over de grens van volwassenheid.

In mijn verslag van de 25e meldde ik al dat we enigszins versneld naar Tromso zouden reizen omdat met name Hilde last kreeg van heimwee naar een vaste plek. Niet zo vreemd als je bedenkt dat we de afgelopen maanden gemiddeld zo'n 2 nachten op 1 plek verbleven. Een beetje het ritme van aankomen aan het einde van de middag, de volgende dag dingen in de buurt doen of bezichtigen en dan de dag erna weer verder trekken.

Inmiddels zijn we sinds afgelopen vrijdag dus in Tromso waar het trouwens geweldig weer is. Ruim boven de 20 graden, onbewolkte lucht en niet te vergeten, om middennacht nog flink licht. De zon is dan weliswaar al achter de horizon verdwenen maar geeft nog voldoende licht om makkelijk een boek te kunnen lezen. Op de weg naar Tromso, hadden we nog een klein ongelukje, een grote ster in de voorruit die ik mocht 'ontvangen' van een te hard tegemoetkomende truck op een weg van 20 km lengte met enkel grint (als ondergond bedoeld om later nog te asfalteren, vermoed ik zo). Gelukkig geen steen door mijn radiator of een volledig gebroken voorruit maar dat er iets fout zou gaan was bijna te voorspellen op de weg (de enige toegankelijke) waarop we reden.

Sinds 25 juli hebben we trouwens goed weer gehad. Veel natuurschoon onderweg, met de camper op campings aan het water gestaan, foto's gemaakt bij het overschrijden van de poolcirkel en niet te vergeten eindelijk een dag waarbij we zes rendieren in het wild hebben gezien. De eerste was spannend, de tweede stond mooi stil langs de weg voor het maken van een foto, de derde was sneller dan zijn schaduw (enkel mannetjes gezien), de vierde stond bijna in de camper maar besloot wijselijk om toch maar om te keren voordat hij ondanks mijn ingezette noodstop te intiem met onze camper zou worden, nummer vijf en zes waren routine. Nu nog een 'elg' (eland) maar Hilde vertelde mij dat zelfs in deze contreien er mensen zijn die nog nooit een 'elg' in het wild hebben gezien, dus de kans is uiterst miniem. Als compensatie maar een muziekdoosje gekocht wat elg-geluid produceert als je het omkeert (als je er een ander etiket opplakt kan het ook zo doorgaan voor het geluid van een schaap of geit of iets dergelijks maar dit terzijde). Trouwens nog wel wilde hazen gezien op mijn wandeling op de berghelling die, op afstand, mij keurig inspecteerden tot het moment dat ik op zo'n meter of drie binnen hun territorium verscheen waarna zij, zoals hazen gewend zijn, het hazenpad kozen. Vlak voor de Noorse grens nog bij een soort groothandel vlees ingeslagen (eland, ree en rendiervlees).

De verdere planning is nog wat mistig. We willen nog wel de weekenden met de camper weg. Misschien dat ik er nog een paar dagen zelf op uit trek (ik wil eigenlijk de noordkaap route doen, 600 km om er te komen) en tot slot moet de camper inclusief mijzelf ook weer terug naar Hellevoetsluis (op z'n snelst volgens de tomtom 3100 km in 33 uur met een gewone auto te rijden, ik doe er dus laner over). Dit weekend is het meest besteed aan de camper leegmaken, veel kleding, handdoeken en beddegoed wassen (wasmachines op campings zijn over het algemeen niet van dien kwaliteit dat iets echt schoon wordt) spullen opruimen en in een wat meer huiselijk ritme komen en natuurlijk genieten van het prachtige weer. Vandaag de camper gestald bij de moeder van Hilde (heeft veel ruimte) en daar de door Hilde's broer Yngve, gedroogde stokvis gegeten.

Zweden is mij qua landschap, bezienswaardigheden en cultuur wat tegengevallen, Het is erg veel hetzelfde (al vind ik de schuurrommelmarkten 'loppis' wel een leuk fenomeen). In die zin vind ik Noorwegen stukken mooier. Hoe nu verder is ook zo'n item wat regelmatig onderwerp van gesprek is en hier zijn we ook nog niet uit. Mede omdat Zweden ons tegengevallen is en we hier niet het gevoel van 'thuiskomen' hebben ervaren. Kortom we zijn nog zoekende! Het reisverslag zal vanaf nu een wat meer ad hoc karakter krijgen. Dit omdat de reisbeweging momenteel een stilstaande is. Voor een ieder liefs en groetjes.

Reacties

Reacties

Peter und Petra

Hallo Ruud, Hilde und Lina

an dieser Stelle vielen Dank für die zahlreichen schönen Reiseberichte, wir werden sie vermissen. Alles Gute für die lange Rückfahrt und liebe Grüße an Hilde und Lina.

Wie geht es jetzt eigentlich mit Euch weiter?

Ach übrigens, Nikki , alles Liebe zu Deinem 19. Geburtstag, ich hoffe, Du liest dies und genießt die Geburtstagsfeier.

Passt bitte alle auf Euch auf und meldet Euch.

Peter

Lidy

Een grappig fenomeen: Is het ooit voorgekomen dat de hele overgebleven van der Kinds clan zo'n intensief contact had als nu, tijdens "De Grote TreK?"
Het trof me, omdat we hier gedrieën met berichten bij elkaar staan, op een eigentijds medium met een eigentijdse betekenis.
Voor beide zonen: Goede levensreis en behouden thuiskomst.

Lidy.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!