Tja, dan is het stil en besluit je de buurt te gaan verkennen en boodschappen te gaan doen op je fiets met je rugzakje en godzijdank je poncho bij je. Dit was vrijdag. Je hebt bij de receptie een plattegrond gekregen van het dorpje, dichtbij de camping, waarop ruim geschat zo'n6 straten staan getekend met zowaareen klein bureau van toerisme. Lekker heuveltje af, het was even droog en na elke straat toch minimaal 3 keer gezien te hebben uiteindelijk toch het informatiebureau kunnen vinden. Ik wat info gevraagd en gezellig gekletst met de ambassadrice van dit plaatselijke dorpje. Ze kende ook Noorwegen maar ging nu voor een lang weekend naar Praag. (mensen praten toch makkelijk als je zelf ook makkelijk praat). Dit alles in een mengsel van Duits en Engels. Tot slot nog gevraagd naar een supermarkt en zowaar bleek er volgens haar op een niet al te grote afstand een supermarkt te zijn. Zij gaf mij ook een plattegrond en markeerde de plek van nog te doene inkopen. Je voelt hem al aankomen. Ik verdwaalde en in geen velden of wegen een supermarkt te bekennen. Daarnaast begon het enorm te regenen. Ik mijn poncho aan. Met rugzak eronder geeft dat toch een raar uitzicht, gezien de meewarige blikken die ik vanlokale Oostenrijkers toegeworpen kreeg wanneer ik in de stromende regen langs kwam fietsen. Na het zoveelste rondje gereden te hebben en mijn kaart van alle kanten bekeken te hebben (we (ik en mijn fiets) waren inmiddels een uur verder) sprak een jongeman mij aan met de vraag of ik iets zocht (hoe zou hij dat toch zo snel in de gaten hebben gehad, ik druipend naast mijn fiets met een half doorweekteplattegrond in mijn hand). Ik legde hem uit dat ik de supermarkt zocht. Gelukkig die wist hij. Hij wees met zijn vinger naar een pad, vertelde mij dit uit te lopen tot het spoor, dan over te steken en dan kon het niet meer misgaan. Dat laatste klopte, het pad was erg lang en ging vrij steil omhoog. Dus met de fiets aan de hand aan de wandel. Toen ik uiteindelijke de supermarkt had bereikt was ik toch wel een redelijk aan het eind van mijn conditie. Ik werd opgewacht door een straatkrantverkoper (zelfs hier bij de enige supermarkt, de wereld is toch klein, heb hem bij het naar buitengaanwat geldgegeven). Gelukkig stond hij wel onder een afdakje want het goot nog steeds. Ik mijn boodschappen gedaan, alles in de rugzak gestopt, poncho aan en weer terug. Dat laatste ging een stuk sneller want toen ik naar beneden in het dal keek zag ik tot mijn verbazing dat er twee kerktorens te zien waren. Er lagen dus 2 dorpjes naast elkaar (Natters en Mutters) en ik begreep nu ook dat ik steeds naar de verkeerde plattegrond had gekeken. Gelukkig heb ik mijn onvermogen tot juist navigeren toch ook weer een plekje kunnen geven ............. . Daarna het heuveltje op waarvan ik zo lekker afgereden was bij de start, met tegenwind en striemende regen en koud en laaaaaaang. Maar daarna lekker de camper in, kacheltje aan, die ik maar weer onder de banken vandaan heb gevist en bijkomen. Contact gehad met Hilde. Ze waren goed aangekomen en ze was al naar het ziekenhuis geweest. Met moeders ging het iets beter maar nog steedsmet niet goed werkende nieren.

Zaterdag werd het wat drukker op de camping, wel wisselvallig en veel regen. Met regelmaat via skype contact gehad met Hilde om haar te supporten en ook om een beetje op de hoogte te blijven. Er waren twee stellen aangekomen met kleine tentjes. We kwamen in gesprek. Zij kwamen voor 1 nacht en ze gingendie dag bungie jumpen vanaf de Europabrucke.Een van de hoogste bruggen van Europa (190 meter ter vergelijk de Euromast is 186 meter). Ik wenste hen veel sterkte en kreeg in ruil het verzoek een fles Jack Daniel's in de koelkast te zetten voor als ze weer terugkwamen.'s Avonds, gezellig met ze in gesprek, buiten voor hun tentjes. Het was wel fris maar vrijwel steeds droog. Enkel de mannen hadden gesprongen (was een verjaardagscadeau van hun vriendin) en de dames hadden gefilmd. Zij wat van mijn Armagnac geproefd en ik meegedaan met het ledigen van de Jack Daniel's, gemixt met Cola. Drie van de 4 waren op jonge leeftijd vanuit Rusland (o.a. Siberië) naar Duitsland gekomen (ouders waren Duits). We hebben gesproken over hoe dat dan voelt en welke belevingen je hierbij hebt. Wat leuk was, was de keuze als er een finale voetbal zou zijn tussen Rusland en Duitsland. Zij waren dan voor Rusland terwijl ze zich op en top Duits voelen. Kortom een boeiende en gezellige avond met veel verhalen. Zie foto van vanochtend vlak voordat ze vertrokken).

Vandaag is het zondag 21 juni. De langste dag van het jaar. Het is stil, bewolkt en het regent vrijwel de hele dag. In Tromso is het nu echt 24 uur licht. Zie voor een lijst met webcamdelink http://www.webcamsinnorway.com/webcams_noiframes.php?nr=1&viewcam=280

Verder is het vandaag Vaderdag. Kreeg een lief sms'je van Cindy en een lief mailtje van Kitty en Timo.Kitty heeft al een aantal jaren een O(pa)dag geïntroduceerd dus Timo had ook wat geschreven in de mail. Erg lief en bedankt. Morgenochtend wanneer Hilde haar verzekeringsmaatschappij heeft gesproken besluiten we waar we elkaar weer zullen treffen. Dit in verband met de kosten van het terugvliegen. Verder liefs en geniet van de dag!