Inmiddels (31 augustus) weer terug in Hellevoetsluis. De kinderen hadden een spandoek met welkom thuis opgehangen en deoprit versiert met balonnen. Er was goed op het huis, inclusief poes,gepast. Zo de thuiskomst was oké.

Voor de statistieken, 16 april met de camper vertrokken en totaal meer dan 16.000 km gereden, 12 landen doorkruist, zo'n 12 grote steden bezocht, op 65 campings overnacht . De dagen na mijn laatste reisverslag zijn relatief rustig verlopen. Overdag rijden, camping zoeken en de volgende dag weer verder. Het weer onderweg was wisselvallig met flinke regenbuien en veel wind. Vanaf zo een beetje Oslo voornamelijk 4 baans autowegen, in Zweden vanaf de camping nog een prachtige zonsondergang vakbij Malmo gezien (zie foto, de laatste zonsondergang deze vakantie) in 1 dag door Denemarken (veel en harde wind wat op de grote en hoge bruggen goed merkbaar was), twee dagen in Duitsland met veel rijkswegen in onderhoud dus 4 banen gepropt in 2 banen (dus geconcentreerd rijden omdat er weinig uitwijkruimte is) en daarna in de drukte van Nederland. Het lijkt wel of de hectiek onevenredig toeneemt als je de grens oversteekt. Toch nog even de Duitse ANWB (Adac) nodig gehad omat ik zondagochtend met een lege voorband stond die ik met geen mogelijkheid los kreeg. Met vereende kracht is het uiteindelijk toch gelukt om de moeren los te krijgen zodat de reserveband gemonteerd kon worden en ik om een uur of drie toch nog kon gaan rijden. De laatste avond nog lekker uit eten geweest in het restaurant wat naast de camping stond en waar ik traditioneel schnitzel met gebakken aardappeltjes heb gegeten. Zowel de camping als het restaurant waren vrijwel leeg, dus Remie had er een concurrent bij.

Terugkijkend op de afgelopen 6 maanden heb ik de juiste keuze gemaakt door eerst een maand op Tenerife te verblijven en daarna met de camper door Europa te trekken. Het was een unieke ervaring die ik voor geen goud had willen missen. Het reizen met Hilde en Lina is erg goed gegaan en we willen ook zeker met elkaar verder gaan (6 maanden op zo'n manier met elkaar optrekken is de ultieme relatietest). Ik start 15 september met een cursus Noors omdat ik de basiskennis van het Noors toch wel gemist heb. Ik kan het wel redelijk verstaan maar het praten is toch erg lastig.( De voertaal met Hilde is Engels en met Lina een mengeling van Nederlands en Noors). Verder is het leven op 15 m2 erg overzichtelijk. Ondanks dat ik door middel van satelliettelevisie en internet redelijk op de hoogte was van het wereldnieuws staat het toch verder van je af dan dat je niet op vakantie bent. Het creëren van een thuis op elke locatie waar we verbleven ging ons vrij goed af. Hilde had soms wat meer behoefte aan een herkenbaar thuis dan ik. Voor mijzelf maakt het eigenlijk niet zoveel uit waar ik ben. Het vele reizen en veel zien heb ik zelf als erg plezierig ervaren. Het appelleert erg aan mijn zijn. Ontdekken, avonturieren, veel zien en veel ervaren. Kortom voor mij voor herhaling vatbaar. Ik hoop voor de vele lezers dat de verhalen, foto's en video's voldoende beeldend waren om een herkenning te geven van wat zich afspeelde in verre oorden. Ik moet zeggen dat ik gedurende de tijd de smaak van het schrijven steeds meer te pakken kreeg en ik het ook steeds leuker begon te vinden en dan te bedenken dat schrijven normaliter niet mijn favoriete bezigheid is. Dank aan de mensen die een reactie hebben geschreven. Het was leuk om de reacties te zien omdat dit ook aangaf dat één en ander gelezen en bekeken werd. De camper wordt volgende week gekeurd en gaat daarna de stalling in. Ik zie voorjaar 2010 wel wat ik met de camper verder ga doen. De camper heeft zich goed gehouden en de hele reis hebben we volbracht zonder al te veel strubbelingen, (even de acute opname van Hilde's moeder in het ziekenhuis waardoor Hilde en lina een week op en neer zijn gevlogen. Met de moeder van Hilde gaat inmiddels alles weer goed). Kortom ik voel me een gezegend en tevreden mens. Ik zeg maar zo: Tot ziens en toteen volgendavontuur!